A Mensch möcht' i bleib'n
(Wolfgang Ambros, Hans Günter Hausner, Veronika Vane / Arr.: Ko-Do 2016)




A Mensch mecht i bleibn, und net zur Nummer mecht i werdn
Und Menschn mecht i sehng, weu i bin sehr dagegn
Dass ma unsare Häuser nua mehr für Roboter baun
Und deppat nur in Fernsea schaun!

A Mensch mecht i bleibn, a klaans Geheimnis mecht i hobn
Kugerl mecht i scheibn und scheene Staana mecht i grobn
I mecht singen und lachn und üwahaupt tuan wos i wü
Owa i glaub do verlaung i scho z'vü!

A Mensch mecht i bleibn
Und i wü net verkauft werdn wie irgend a stickl War'
Net olles wos an Wert hot muass aa an Preis hobn
Owa moch des amol wem kloar!

A Mensch mecht i bleibn, net als Leich mecht i sterbn
Wei es is zum Speim, es is zum Kotzn und zum Rearn
Waun ma siacht wos die Leit olles auffiahrn für des deppade Göd
Es is doch ganz wos andres des zöht!

A Mensch mecht i bleibn
Und i wü net verkauft werdn wie irgend a stickl War'
Net olles wos an Wert hot muass aa an Preis hobn
Owa moch des amol wem kloar!

A Mensch mecht i bleibn, mein Lebn mecht i lebn
A Mensch mecht i bleibn und i werd olles dafür gebn
Dass i des morgn erreicht hob, von dem i heute noch traam
I wü net, dass i irgendwos versaam!